Standardowa metoda montażu okien polega na ich stabilnym osadzeniu w otworze okiennym przy pomocy różnego rodzaju łączników, w tym wkrętów, kołków i kotew. Dodatkowo uszczelnia się okna pianką i silikonem, poprzez wprowadzenie tych preparatów w przestrzenie pomiędzy ościeżnicą a ościeżem. Jednakże wady tej metody montażu, w tym nienajlepsza izolacja termiczna, doprowadziły do powstania techniki ciepłego montażu okien i parapetów. Technika ta polega ogólnie mówiąc na zastosowaniu wielowarstwowego uszczelnienia połączeń.
Do wykonania ciepłego montażu okien wykorzystuje się dedykowane tej technice materiały uszczelniające i chemię budowlaną, a do pewnego stopnia różnią się również materiały mocujące.
Materiały mocujące stosowane w technice ciepłego montażu
Mocując okna w technice ciepłego montażu, należy użyć takich materiałów, za których pośrednictwem obciążenia zewnętrzne zostaną przeniesione na konstrukcję budynku. Mówiąc o obciążeniach zewnętrznych, mamy na myśli m.in. ruchy konstrukcji budynku, masę i ruchy okna czy też warunki atmosferyczne, w których to okno ma funkcjonować. Aby ciepły montaż spełniał swoje zadanie, do mocowania stolarki stosuje się więc:
- łączniki rozporowe (kołki) zwane ramowymi,
- śruby i wkręty,
- kotwy montażowe,
- specjalne konsole montażowe i wsporniki do zastosowania w technice ciepłego montażu okien w warstwie docieplenia, czyli poza obrysem ścian konstrukcyjnych.